شخصیت شناسی از روی لباس کاریه که شاید خیلی از ما ناخودآگاه انجام بدیم و گاهی آدمها رو از روی ظاهرشون قضاوت کنیم.
مثلاً آدمهای شیکپوش رو باکلاستر، فرهیختهتر، ثروتمندتر، روشنفکرتر، تحصیلکردهتر و… بدونیم.
جنبهٔ اخلاقی قضیه رو که بگذاریم کنار، این کار از جنبهٔ علمی هم روش درستی برای شخصیت شناسی نیست.
کسی که کت و شلوار شیک و گرونقیمت پوشیده، کراوات ابریشمی لوکس بسته، پشت بنز نشسته و شعارهای زرد سر میده، لزوماً آدم موفق، کوشا و نابغهایی نیست که بتونه راههای یک شبه پولدار شدن رو به شما تقلب برسونه!
پس…
شخصیت شناسی آدم ها از روی لباس ، شخصیت شناسی از روی رنگ لباس ، روانشناسی از روی طرز لباس پوشیدن ، روانشناسی لباس ها ، تشخیص ویژگی های شخصیتی از تیپ و نحوه لباس پوشیدن
و الباقی چیزهایی که دارید سرچ میکنید، ممکنه نتیجهٔ دقیقی به شما ندن. تجدیدنظر بفرمایید لطفاً.
- ایا لباس نشانه شخصیت است ؟
- شخصیت شناسی از روی لباس ، آری یا نه؟
- اگه شخصیت شناسی از روی لباس نه، پس چی؟
ایا لباس نشانه شخصیت است ؟
در نگاه اول، تیپ و ظاهر و لباس افراد میتونه یک دورنمای کلی و نسبی از شخصیتشون به ما بده. مثلاً:
کسی که لباسهای خیلی زاپدار (پاره پوره و ریشریش) پوشیده. یه عالمه تزئینات و پرسینگ و زَلَم زیمبو داره. آرایش مو و صورتش عجیب و رنگانگه. کل بدنش رو هم خالکوبی کرده.
این آدم احتمالاً شخصیت سرکش، عاصی و نمایشی داره. به قول جوانها: گَنگِش بالاست!
تصور اینکه شخصیت همچین آدمی شبیه به پروفسور حسابی یا دکتر سمیعی باشه خیلی بعید و عجیبه.
یا کسی که تجملاتی و پر زرق و برق لباس میپوشه، احتمالش کمه که روحیهٔ گاندیمسلک یا چگوارایی داشته باشه.
کسی که تیپ ساده و خلوت و مینیمال میپسنده، کسی که ظاهرش رسمی و کلاسیکه، کسی که همیشه لباسهاش رنگی رنگی و گلگلی و طرحدار و جیغ و شاده، کسی که شُل و گشاد و راحت لباس میپوشه و…
هر کدوم از این سبکهای ظاهری، میتونند حاوی سیگنال خاصی دربارهٔ شخصیت افراد باشند.
به دو سر طیف کاری نداریم. کسانی که ظاهر خیلی عجیب، اغراقشده، گلدرشت، خاص، شاخص یا به قول خارجکیها آیکانیک دارند و اون شکل ظاهری، خصوصیات شخصیتیشون رو فریاد میزنه.
به جز این مدل افراد، اکثر آدمها معمولی هستند و وسط طیف قرار میگیرند.
اینجاست که قضاوت از روی ظاهر و لباس، مِهآلود، سختتر و مبهمتر میشه.
شخصیت شناسی از روی لباس ، آری یا نه؟
در جواب این سوال با قطعیت نمیشه گفت آری یا نه.
نه میتونیم بگیم تن آدمی شریف است به تیپ آدمیت و همین لباس زیباست نشانهٔ شخصیت.
نه مطلقاً میتونیم هرگونه ارتباط بین طرز لباس پوشیدن و شخصیت رو انکار کنیم.
پس قربون همون حد وسط خودمون، که نه سیخ رو میسوزونه نه کباب رو.
رابطه لباس با شخصیت افراد، چیزیه که واقعیت داره اما نه به اون غلیظی که شما فکر میکنید!
دیدیم که لباسها پالسهایی رو مخابره میکنند. اما این اطلاعات و نکات خیلی سطحی، کلی و بعضاً کلیشهای هستند.
آدمیزاد موجود غیرقابل پیشبینی و عجیبیه. کی میدونه؟
شاید اون کسی که ظاهرش رو شبیه تتلو درست کرده، عاشق همایون شجریان باشه و دائم موسیقی سنتی گوش کنه!
حتی تئوریها و مدل سازیهای علمی هم از درک دقیق انسان عاجزند. بعد شما از یه تیکه پارچه انتظار داری برات شخصیت شناسی کنه؟ (توقعاتی داریدا)
بنابراین با اجازهتون، اگه من رو نمیخورید، روم به دیوار، باید خدمتتون عرض کنم که:
تاثیر لباس بر شخصیت انسان یه موضوع موردی هست که میتونه فرد به فرد متفاوت باشه. هیچ حکم و فرمول علمی، ثابت و قطعی هم در موردش وجود نداره.
مَخلص کلام اینکه نگرد، نیست!
اگه شخصیت شناسی از روی لباس نه، پس چی؟
بله سوال بسیار به جایی هست.
اگه واقعاً دنبال شخصیت شناسی علمی، اصولی، حرفهای و معتبر هستید، کیف و کفش و لباس رو بیخیال شید.
علم روانشناسی و شخصیت شناسی، پیشنهادات خیلی بهتری براتون دارند.
محققان و دانشمندان مطالعات و پژوهشهای زیادی دربارهٔ شخصیت انسان انجام دادند.
انواع تئوریها، مدلها، تستها و آزمونهای مختلف رو هم برای ارزیابی و سنجش شخصیت طراحی کردند.
بندگان خدا دود چراغ خوردند. خستگی به تنشون میمونه اگه ما بریم دنبال مطالب زرد و شبهعلم. شما باشی بهت برنمیخوره خدایی؟!
به کسانی که دغدغهٔ خودشناسی دارند، پیشنهاد میکنم اول این مطلب فوقالعادهٔ سایت متمم رو دربارهٔ شخصیت شناسی بخونند:
و بعد برن سراغ این مطالب مفید و متشخص و جذاب که تخصصشون حوزهٔ شخصیت شناسیه:
آزمون شخصیت رایگان (18 آزمون برتر روانشناسی شخصیت)
شما تا حالا از روی ظاهر افراد دربارهٔ شخصیتشون قضاوت کردید؟ شخصیت شناسی از روی لباس رو قبول دارید؟