انسان موجودی خودبیانگر با مهارتهای خیالانگیز و خلاقیت بی حد و حصر است. وقتی این مهارتها را به کار میگیریم، چیزی را ایجاد میکنیم که آن را هنر مینامیم. انواع هنر و شاخه های آن اشکال مختلفی از بیان انتزاعی با تاریخی به قدمت و پیچیدگی تاریخ گونهی ما هستند.
پژوهشگران سیر تکاملی زندگی انسان نخستین، نشانههای گرافیکی عمدی شناختهشدهای را که انسانها در غار بلومبوس در آفریقای جنوبی به وجود آوردهاند شناسایی کردهاند. این نشانهها مربوط به 75000 تا 100000 سال پیش است! هنر و زبان نه تنها نشانههای نوع ما هستند، بلکه مؤثرترین ابزار یادآوری و انتقال درک ما از جهان و همدیگر و نیز مهمترین وسیلهی ما برای سازماندهی و بقای اجتماعی بودهاند.
در این مقاله قصد داریم فقط کمی در سطح دریای عمیق هنر و زیباییهای آن شنا کنیم و با انواع گوهرهای خفته در این دریا بیشتر آشنا شویم.
فهرست
- هنر چیست؟
- انواع هنر: نقاشی
- انوا ع هنر : مجسمهسازی
- انواع هنر : معماری
- انواع هنر :ادبیات، ادبیات عزیز
- انواع هنر : موسیقی
- انواع هنر: سینما
- انواع هنر: تئاتر
- دیگر انواع هنر
بیشتر بخوانیم از همین نویسنده:
[لی جون؛ بنیانگذار شرکت شیائومی مردی که آیندهی گوشیهای هوشمند در دستان اوست]
[الکساندر فلمینگ کاشف پنی سیلین – وقتی که بینظم بودن در کارها همیشه بد نیست!]
هنر چیست؟
هنر یک جستوجوی منحصر به فرد انسانی است که هدف آن کاوش و بیان طیفی از ایدهها، احساسات یا مفاهیم انتزاعی، برای تجربه یا درک جهان است.
هر اثر هنری منحصر به فرد است. اما به طور کلی در یکی از هفت دستهی متمایز فعالیتهای خلاقانه قرار میگیرد. این دستهها نقاشی، مجسمهسازی، موسیقی، معماری، ادبیات، سینما و تئاتر هستند. در این مقاله قصد داریم جزئیات و تاریخچهی این سبکهای مختلف هنری را بررسی کنیم.
انواع هنر: نقاشی
قدمت این سبک از هنر حتی به اواخر دوران باستان نیز میرسد. ما در مورد هنری به قدمت خود بشریت صحبت میکنیم. تا آنجا که مورخان و باستانشناسان میتوانند بگویند، انسانها از زمانی که وجود داشتهاند، نقاشی میکردهاند.
نقاشی یعنی استفاده از رنگ بر روی یک سطح جامد و دو بعدی برای تشکیل اشکال قابل شناسایی. قدیمیترین نمونهی شناخته شدهی آن در معدن نمک اندونزی واقع شده است. جایی که باستانشناسان نقاشیهایی را کشف کردهاند که تصور میکنند تقریباً 45000 سال قدمت دارند.
چنین قدمتی، این نقاشیها را به اولین نمونههای هنری بازنمایی در تاریخ بشر مدرن تبدیل میکند.
رنگهای نقاشی را چگونه میسازند؟
برای ساخت رنگ نقاشی، ما به طور سنتی رنگدانهها را با فیلرها و عوامل اتصال ترکیب میکنیم. هر عنصر به ایجاد ویژگیها و قوام لازم برای چسبیدن رنگ نقاشی به سطوح و نیز حفظ شاخصههای رنگی آن کمک میکند. در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد نقش این سه جزء در رنگ آمیزی را میآوریم:
رنگدانهها
رنگدانهها هستند که به رنگها، رنگ میدهند. آنها معمولاً به شکل پودرهای نامحلول هستند و باید به مخلوطی از مایعات اضافه شوند. در طول تاریخ، انسانها رنگدانهها را از سنگها، خاک و عصارههای خاک رس به دست میآوردند. این مواد اولیه را به دانههای بسیار ریزی میشکنند تا به رنگدانه تبدیل شوند.
بسیاری از رنگدانههای مورد استفاده در سفالگری و نقاشی هنوز به این روش تولید میشوند. اما با ظهور مدرنیته، علم، تولید آنها را در آزمایشگاهها ممکن کرده است.
تولید رنگدانههای ارگانیک به روشهای قدیمی انجام میشود. اما با این وجود، این رنگدانهها هنوز به طور گسترده در دسترس هستند. با این حال، رنگدانههای معدنی و هیبریدهای آلی مصنوعی در سالهای اخیر بسیار محبوب شدهاند. دلیل آن هم هزینههای کمتر تولید و دوام و درخشندگی برتر آنها در مقایسه با انواع سنتی و ارگانیک است.
عوامل اتصال (Binding agents)
شما نمیتوانید رنگ را بدون یک عامل اتصال تولید کنید. به این عوامل گاهی اوقات حامل نیز میگویند. عوامل اتصال یکی دیگر از اجزای اصلی در تولید رنگ هستند. این عوامل چیزی هستند که به ذرات رنگدانه اجازه میدهد تا با یکدیگر پیوند برقرار کنند. همچنین اینها هستند که به رنگ خاصیت چسبندگی میدهند و به رنگدانه اجازه میدهند به سطحی که روی آن اجرا میشود بچسبد.
زمانی که رنگ روی یک سطح خشک میشود، عوامل اتصال نقش یک پوشش را اطراف ناحیهی رنگ شده بازی میکنند. این امر باعث میشود یک لایهی محافظتی اضافی برای رنگ ایجاد شود. این خود به جلوگیری از پوستهپوسته شدن و ترک خوردن نقاشیها یا آسیبهای آب و هوایی کمک میکند.
عوامل اتصال میتوانند مواد طبیعی یا مصنوعی باشند. مثل:
- تخممرغ
- آب
- پلیاورتان
- آکریلیک
- روغن
- اپوکسی
- رزین ملامینه
فیلرها
رنگدانهها اغلب پرهزینهترین اجزای رنگ هستند و باید تا حد امکان کم مصرف شوند. به همین دلیل است که ما به رنگهای خود فیلر اضافه میکنیم. فیلرها یک مادهی مقرون به صرفه هستند که میتوانیم آنها را به مخلوط رنگ اضافه کنیم تا یک بازدهی قابل توجه داشته باشیم.
بیشتر فیلرها پودرهای طبیعی و بیرنگی هستند که رنگدانهها در ترکیب با آنها رنگ خود را در آنها پخش میکنند. بنابراین رنگ بیشتری با رنگدانهی کمتر در اختیار خواهیم داشت.
دلیل دیگری نیز وجود دارد که ما از فیلرها در رنگ استفاده میکنیم. بیشتر فیلرهای مورد استفاده در مخلوط کردن رنگ دارای ویژگیهای مادی خاصی هستند که باعث میشوند رنگ بهتر عمل کند. فیلرها نه تنها میتوانند ساختن رنگ را آسانتر کنند بلکه باعث دوام بیشتر رنگها میشوند.
چگونه نقاشی کنیم؟
گزینههای شما در مورد نحوهی نقاشی تقریباً بی پایان هستند. به طور سنتی، از قلممو (براش) برای اعمال رنگ استفاده میشود، اما هیچ چیز مانع شما در استفاده از انگشتانتان نمیشود. از ابزارهای دیگری مانند اسفنج و قوطی اسپری نیز میتوان برای رنگآمیزی استفاده کرد.
سبکهای نقاشی
هزاران سال است که هنر نقاشی نهاد خاص خودش را دارد. نهادی که در سطح آکادمیک با گفتمان و فرهنگ پیرامون خود مورد مطالعه قرار میگیرد. در این سبک هنری، زیرشاخههای متعدد و انواع مختلفی از هنر وجود دارد که بر اساس فلسفههای زیربنایی، موضوع و محتوا متمایز میشوند. سبکهای نقاشی همچنین بر اساس روابط زمانی آنها با دورههای هنری پیش از خود تعریف میشوند.
سبکهای معروف نقاشی
- مدرنیسم
- اکسپرسیونیسم
- آبستره
- امپرسیونیسم
- سوررئالیسم
- کوبیسم
- پاپآرت
انوا ع هنر : مجسمهسازی
مجسمهسازی نیز مانند نقاشی نمونهی دیگری از انواع هنرهای باستانی است. این هنر از دورههای اولیهی تمدن میآید. با این حال، بر خلاف نقاشی که به دو بعد محدود میشود، مجسمهسازی به ما امکان میدهد هنر را به صورت سهبعدی کشف و بیان کنیم. مجسمهسازی نیز از پیشروان مفهوم فرم در هنر است.
مجسمهسازی به معنای استفاده از مواد جامد با استفاده از ابزارهای مختلف است تا یک اثر هنری سهبعدی خلق شود. انواع مختلفی از مواد وجود دارد که میتوان از آنها در مجسمهسازی استفاده کرد و به همان اندازه روشهایی وجود دارد که با استفاده از آنها میتوان این مواد را به مجسمه تبدیل کرد.
موادی که میتوان در مجسمهسازی استفاده کرد
- سنگ
- خاک رس
- فلز
- موم
- شیشه
- چوب
- پلاستیک
- پارچه
- لاستیک
- گچ
- زباله
روشهایی که از طریق آنها میتوان این مواد را به مجسمه تبدیل کرد
- چکشکاری و برش
- مدل سازی
- مونتاژ کردن
- کندهکاری
- چسباندن
- جوشکاری
- خیاطی
- چاپ سهبعدی
- فرفورژه
- برش لیزری
- ذوب کردن
علیرغم این که این شکل هنری دارای سبکهای تثبیتشدهی بسیاری است، تعریف آنچه هنر مجسمهسازی است کاملاً سیال است. بهویژه در دوران مدرن که در آن اشیاء و مواد جدید در سراسر جهان آزمایش میشوند. مرزهای آنچه هنر مجسمهسازی تلقی میشود در سه دههی گذشته به طور قابل توجهی گستردهتر شده است. هیچ راهی برای حدس این که چه نوع مجسمههایی را میتوانیم در آینده ببینیم وجود ندارد.
واقعاً شگفتانگیز است که چگونه یکی از قدیمیترین اشکال هنر، تا به امروز، هنوز برای دستیابی به اعماق جدید قابل کاوش است.
سبکهای مجسمهسازی
هنر مجسمهسازی فرمها و اشکال مختلفی دارد و تعریف محصور و بستهی آن در آینده ملایمتر شده و تغییر میکند. میتوانیم مجسمهها را به دو نوع اصلی متمایز کنیم؛ مجسمههای Free-Standing و مجسمههای نقش برجسته. اما ببینیم که اینها چیستند.
مجسمههای Free-Standing (کارگذاشته نشده و قابل جابهجایی، پایهدار)
بیشتر مجسمهها به گونهای طراحی میشوند که اشیایی مستقل باشند و بتوان آنها را در زاویهی 360 درجه مشاهده کرد و بنا به صلاحدید مالک آنها را جابهجا یا مستقر کرد. ما این مجسمهها را ساختهشده «به صورت مدور» توصیف میکنیم زیرا بینندگان میتوانند آنها را از همهی زوایا مشاهده و تحسین کنند.
یکی از معروفترین نمونههای مجسمههای Free-Standing ، مجسمه آزادی است که در جزیره لیبرتی در سواحل نیویورک قرار دارد. این بت عظیم 93 متری را هنرمند مجسمهساز فرانسوی «فردریک آگوست بارتولدی» به آمریکا هدیه داد.
بارتولدی با الهام از این که چگونه آزادی، بخشی جداییناپذیر از قانون اساسی آمریکا است، این مجسمه را به عنوان نمادی از این آرمان تولید کرد.
مجسمههای نقشبرجسته (Relief)
روشی که با آن یک نقشبرجسته تولید میشود، مجسمهسازی و چسباندن مواد به یک زمینه جامد است. جنس زمینه معمولاً از مواد مشابه یا همان مادهای است که مجسمه با آن ساخته میشود.
ریشهی کلمه « Relief » از کلمه لاتین relevo است. ترجمهی این کلمه در انگلیسی “بالا بردن” است. وقتی به یک نقشبرجسته نگاه می کنیم، مشخص میشود که چرا آن را چنین نامیدهاند. مجسمههای نقشبرجسته به فضای فیزیکی گسترش مییابند و به نظر میرسد که به فراتر از پسزمینه بلند شدهاند.
نقشبرجستهها اگرچه نسبت به مجسمههای Free-Standing کمتر رایج هستند، اما یکی از قدیمیترین اشکال هنر مجسمهسازی در جهان هستند. برخی از اولین نمونههای مجسمههای نقشبرجسته را میتوان در غارهای اروپای شرقی یافت. جایی که مورخان نقشبرجستههایی به قدمت 25000 سال را کشف کردهاند.
نکته جالب در مورد نقش برجستهها این است که آنها از طریق ادغام عناصری از دنیای دوبعدی هنرهای تصویری و قلمرو سهبعدی مجسمهسازی ایجاد میشوند. عناصر تصویری برای ساختن پسزمینهی یک نقش برجسته استفاده میشوند و عناصر مجسمهسازی بعداً برای شکلدهی موضوعات در پیشزمینه ترکیب میشوند.
انواع هنر : معماری
وقتی به معماری در ابتداییترین معنای آن فکر میکنید، بیان هنری ممکن است اولین چیزی نباشد که به ذهن شما خطور میکند. اما فقط باید به تخت جمشید، کلوسئوم باستانی رم، تاج محل شگفتانگیز یا برج ایفل فرانسه فکر کنید تا این واقعیت را دریابید که معماری واقعاً جایگاه خود را در میان هفت شکل سنتی هنر به دست آورده است.
در معماری، تکنیک هنری مورد استفاده، طراحی چیزی است که الزامات عملی ساختوساز را برآورده میکند و در عین حال زیرساختهایی را تولید میکند که بیانگر یک خروجی خلاق باشد. بنابراین، هنر معماری را میتوان تمرین طراحی فضاهای ساختهی دست بشر به گونهای توصیف کرد که هم اهداف عملی و هم اهداف معنایی را برآورده میکند. هنر معماری، در اصل، هنر تلفیق فایده با زیباییشناسی است.
نمونههای بیشماری از معماری خیرهکننده در طول بسیاری از دوران باستانی تاریخ بشر وجود دارد. بسیاری از آنها تا به امروز پا بر جا هستند. برخی از نمونههای عالی عبارتند از: هرم بزرگ جیزه (قرن 26 قبل از میلاد)، دیوار بزرگ چین (220 قبل از میلاد)، پانتئون یونان (447 قبل از میلاد)، معبد هرا در یونان (550 قبل از میلاد)، قلعه وان (750 قبل از میلاد) و استوپای سانچی در هند (300 قبل از میلاد).
همچنین نمونههای بسیار زیادی از مناظر معماری نفسگیر که در دوران مدرن و قرن بیستویکم متولد شدهاند، وجود دارد که شایستهی قدردانی هستند. برخی از آنها عبارتند از خانه اپرای سیدنی (1973)، کتابخانه ابی سنت گال (1758)، موزهی لوور (1793)، ساختمان کرایسلر (1928)، برج خلیفه (2010) و…
تقریباً مانند همه ژانرهای هنری، معماری دارای زیربخشهای سبکی مختلف با ویژگیها و اصول طراحی منحصر به فرد خود است. این سبکهای مختلف نامهای خاص خود را دارند. برخی از معروف ترین آنها عبارتند از:
- باروک
- مدرن
- پست مدرن
- آرت دکو
- گوتیک
- رنسانس
- باهاوس
- ویکتوریایی
- کلاسیک
- نئوکلاسیک
انواع هنر :ادبیات، ادبیات عزیز
ادبیات یکی دیگر از انواع هنر است. جای تعجب نیست که ادبیات، از آغاز تمدن، به عنوان یکی از اولین رسانههایی که انسان از طریق آن خلاقیت و تخیل خود را بیان میکند، دوام آورده است.
قدرت کلمات، نحوهی بیان آنها و معنایی که دارند در طول تاریخ تاثیر زیادی بر هنر داشته است. با درک دقیق کلمات، نویسنده میتواند متن را به گونهای خلاقانه دستکاری کند و واکنشهای احساسی خوانندگان را برانگیزد.
ریشهی اصطلاح ” literature” از کلمه لاتین ” letters” است و به طور خاص به هنری اشاره دارد که از طریق نوشتار ارائه میشود. اگرچه میتوانیم ریشههای ادبیات را تا دوران بینالنهرین ردیابی کنیم، اما میبینیم این شکل از هنر چنان در باطن بشریت سرشته شده که به طور مستقل در سراسر جهان توسعه یافته است.
تاریخ ادبیات
دستورالعملهای شوروپاک و سرود معبد کِش دو نمونه از قدیمیترین نمونههای ادبیات هستند که قدمت آنها به حدود 2500 سال قبل از میلاد میرسد. اعتقاد بر این است که مورد اول یک متن حکیمانه از دانش مشورتی است که شاه شوروپاک به پسرش شاهزادهی سومری زیوسودرا منتقل کرده است. دومی شعری است برای ستایش معبد کش و خدایانی که عبادت معبد به آنها معطوف بود.
یک جنبهی بزرگ ادبیات، داستانسرایی تخیلی است که قدیمیترین نمونهی آن «حماسهی گیلگمش» است. مجموعهای از اشعار سومری که بر روی لوحهای گلی حک شدهاند و قدمت آن به حدود ۲۱۰۰ قبل از میلاد میرسد. حماسهی گیلگمش، داستان یک خدا-شاه سومری را روایت میکند که جانوران افسانهای را میکشد و در شکار راز زندگی جاودانه با خدایان دستوپنجه نرم میکند. گیلگمش قدیمیترین نمونهی شناختهشدهی کهن الگوی «سفر قهرمان» در داستانسرایی است.
در طول دورههای متعدد تاریخ، فرهنگها و تمدنهای زیادی پیش از ما وجود داشتهاند. آنها آنقدر کارآمد بودند که میتوانستند راههایی را برای استفاده از کلام مکتوب، اغلب با تکیه بر منابع دنیای طبیعی، تجسم کنند. مثلاً، در دورهی سومریان، ثبت کلمات در نوشتار با حکاکی و تراشیدن متن در لوحهای گلی انجام میشد. کاغذ تنها در حدود 400 سال قبل از میلاد توسط مصریان باستان، که پاپیروس را اختراع کردند، معرفی شد.
انواع ادبیات
ادبیات به عنوان یک هنر را میتوان به چند دستهی کلیدی تقسیم کرد. شامل رمان، داستانهای اساطیری، شعر، نمایشنامه، فیلمنامه، مقاله و متون مقدس مذهبی. ما همچنین بین آثار داستانی و غیرداستانی تمایز قائل میشویم. همانطور که در اکثر کتابخانههای سراسر جهان این چنین است. با این حال، وقتی به نحوهی طبقهبندی آثاری مانند اسطوره و فولکلور که مرز بین واقعیت و داستان را در بر میگیرند، توجه کنیم، موضوع پیچیدهتر میشود.
همانطور که میتوانید تصور کنید، حجم عظیمی از آثاری که ما بهعنوان ادبیات جمعآوری کردهایم، از نظر مقیاس غیرقابل اندازهگیری است. این امر مشخص کردن این که کدام اثر ادبی بزرگترین یا تأثیرگذارترین اثر در تاریخ ما است را دشوار میکند. بنابراین، پاسخ به چنین سؤالی کاملاً ذهنی و شخصی خواهد بود. همانطور که در هنر به طور کلی نیز چنین است.
در تاریخ معاصر، برخی از تأثیرگذارترین آثار ادبی، داستانهای تخیلی با عناصر موضوعی برگرفته از دنیای واقعی بودهاند. در پرتو ظهور فناوریهای مدرن و اینترنت، امروزه آثار ادبی نسبت به هر دورهی دیگری از تاریخ هنر بیشتر در دسترس هستند. با گسترش صنعت پررونق رسانههای ادبی دیجیتالی، یافتن نوع ادبیاتی که برای شما بیشتر جذابیت دارد، آسانتر شده است.
انواع هنر : موسیقی
چه کسی برای اولین بار هنر موسیقی را به بشریت معرفی کرد؟ پاسخ این سؤال مدتهاست در اعماق تاریخ ما گم شده است. اما آن چه که به طور قطع میتوانیم بگوییم این است که موسیقی به طور جداییناپذیر با زندگی بشر از زمان انسان اولیه پیوند خورده است. ما موسیقی را از طریق تنظیم سازمانیافتهی صداها برای ایجاد هارمونی، ملودی و ریتم میسازیم و هزاران سال است که این کار را انجام میدهیم.
اگرچه ممکن است نتوانیم آهنگهای تمدنهای باستانی را همانند هنرهای بصری آنها مستندسازی و مطالعه کنیم، اما مدتهاست که توانستهایم اهمیت موسیقی را در فرهنگهای این تمدنها از طریق کشف سازهایی که استفاده میکردهاند، ثابت کنیم. موسیقی یکی از خصیصههای جهانی بشریت است و برای زمانی طولانی نقش کلیدی در جنبههای فرهنگی تمدنهای سراسر جهان داشته است.
سبکهای موسیقی
موسیقی، بیش از انواع دیگر هنر در طول تاریخ بشر، دستخوش تحول و دگرگونیهای گسترده شده است. این پیشرفت را میتوان در آواز و همچنین در تکامل سازهای ما دنبال کرد که امروزه به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند: بادی (مانند نی، ترومبون و فلوت)، زهی (مانند تار، گیتار و پیانو)، سازهای کوبهای (مانند تنبک، طبل و ماریمبا)، و سنتزی (استفاده از برنامههای صوتی دیجیتال).
در بیشتر تاریخ، موسیقی به طور انحصاری بومی جوامع کوچکی بود که به ندرت به پردهی گوش تمدنهای دیگر در خارج از کشور میرسید. با این حال، دوران مدرن دورهی جدیدی را در موسیقی آغاز کرده است که میتوان این هنر را در مقیاس جهانی به اشتراک گذاشت و جشن گرفت.
پیشرفتهای فناوری مانند رادیو، ضبط صوت، نوار کاست، سیدی، دستگاههای قابل حمل و پلتفرمهای اینترنتی، نوازندگان را توانا ساخته تا هنر خود را به گوش مردم در هر گوشه از جهان برسانند.
امروزه موسیقی بیش از هر هنر دیگری دارای ژانرها و زیرژانرهای منحصر به فرد است. برخی از برجستهترین ژانرهای موسیقی مدرن شامل هیپهاپ، راک، پاپ، جاز، بلوز، لو-فای، آر اند بی، متال و تکنو هستند.
انواع هنر: سینما
سینما در انواع هنر جوانترین است. سینما به عنوان یک مفهوم مستقل در سال 1878 توسط عکاس انگلیسی Eadweard Muybridge به زندگی پا گذاشت. او با استفاده از دوربینهای متعدد، تصاویر متوالی و دقیقی از یک اسب را در حال تاخت ثبت کرد. این تصاویر بعداً فریم به فریم بر روی یک حلقه به نمایش درآمد و تبدیل به اولین تصویر متحرک شد.
سینمای اولیه به اندازهی دنیای امروز پر زرق و برق نبود. برخی از اولین اشکال آن، مانند کینتوسکوپ توماس ادیسون در سال 1893، سیاه و سفید بودند و تنها توسط یک فرد در یک زمان قابل مشاهده بودند. با این حال، تنها به دو سال دیگر از پیشرفتهای تکنولوژیک نیاز بود تا برادران لومیر، فیلمهای سینمایی را برای مخاطبان عمومی در پاریس عرضه کنند.
اما حتی در آن زمان و برای مدت طولانی پس از آن، فیلمها فقط سیاه و سفید بودند و صدا نداشتند. بیشتر فیلمهای دورههای اولیه سینما فقط چند دقیقه بودند، زیرنویس داشتند و به شدت بر حرکت و بیان فیزیکی متکی بودند. با در نظر گرفتن این موضوع، جای تعجب ندارد که کمدیهای اسلپاستیک (بزن و بکوب) جزو اولین ژانرهای فیلم بودند که در این صنعت رو به رشد توسعه یافتند.
اولین کلمات
در کمتر از یک قرن، سینما به یکی از بزرگترین انواع هنر در جهان تبدیل شد. تنها 14 سال از میزبانی برادران لومیر برای اولین مخاطب زنده میگذشت که رنگ به سینما معرفی شد. تا سال 1927، یک روش کاربردی ضبط صدا برای تصاویر متحرک اختراع شد. این آخرین قطعه از پازل سینما بود و در فیلم The Jazz Singer، یک درام موزیکال تولید آمریکا، برای اولین بار به جهان عرضه شد. یک نکتهی جالب در مورد این فیلم این واقعیت است که اولین کلماتی که در سینما گفته شد کاملاً شاعرانه بود: ” Wait a minute, you ain’t heard nothing yet.”
امروزه سینما یکی از تاثیرگذارترین انواع هنر است و مخاطبان جهانی فیلم روز به روز در حال افزایش هستند. با توجه به اینکه عصر پخش دیجیتال به شدت در حال گسترش است، کامجویی از سینما به صورت خصوصی اکنون آسانتر از همیشه است.
انواع هنر: تئاتر
تئاتر یک هنر نمایشی است که قدمت آن به نمایشهای آیینی که برای جشنهای خدای دیونوسوس در یونان باستان اجرا میشد، برمیگردد. این یک هنر نمایشی است که در مقابل تماشاگران زنده انجام میشود و اولین هنری است که بازیگران را به نمایش میگذارد. در تئاتر سنتی، کنش (اکشن) و دیالوگ بر اساس قراردادهای تعیین شده طراحی میشوند تا قطعات نمایشی قابل درکی را به وجود آورند.
با این حال، تئاتر میتواند شکلهای بسیار دیگری نیز داشته باشد، مانند رقص، هنرهای جادویی و تردستی، نمایش سیرک و نمایش عروسکی.
این هنر نقش به سزایی در به کارگیری کلام، اصوات و حرکات بدنی در انتقال داستانها، اطلاعات و ایدهها دارد. این هنر اساساً نوعی داستانسرایی تصویری است که دارای عناصر مشترکی از دیگر انواع هنر مثل شعر، رقص و موسیقی است. تئاتر از لحاظ تاریخی یک عنصر مهم هنری در بسیاری از فرهنگها به عنوان وسیلهای برای انتقال سنتها به نسلهای بعدی بوده است.
علاوه بر سینما که تنها در اواخر قرن نوزدهم ظاهر شد، تئاتر تنها شکل هنری است که از ترکیب دیگر انواع هنری استفاده میکند. تئاتر، هنری است که به شدت به همکاری بستگی دارد و نمایشهای تئاتری معمولاً توسط گروه بزرگی از افراد با نقشهای مختلف تولید میشوند. برخی از این نقشها شامل تهیه کننده، نوازنده، بازیگر، طراح صحنه، نویسنده و کارگردان صحنه است.
تئاتر، دستاورد هنری بارز
تئاتر یکی از دستاوردهای بارز و در حال پیشرفت مداوم بشریت در هنر است. زیرا بستری را فراهم میکند که از طریق آن میتوان عمق عواطف انسانی را به طور واقعی کشف کرد.
اکثر نمایشهای سنتی تئاتر در یک یا ترکیبی از سه دسته قرار میگیرند: درام، تراژدی و کمدی. هنر تئاتر به طور سنتی مستلزم مشارکت تماشاگران مشتاق است.
امروزه، صنعت جوان و پر رونق سینما تا حد زیادی خود را جایگزین تئاتر کرده است. با این حال، انسان هرگز از دنبال کردن تئاتر در برخی از نمونههای مدرن برجستهی آن از جمله داستان وست ساید (1957)، شبح اپرا (1988)، اسب جنگی (2007) و همیلتون (2015) دست برنداشت.
دیگر انواع هنر
در این مقاله، ما هفت نوع مختلف هنر را بررسی کردهایم که در مرزهای مکان و زمان و در عقاید عرفی ما نفوذ کردهاند تا روح خلاق پایداری را که ضربان قلب زندگی انسان است، تجسم بخشند.
پس از بسط هفت شکل اولیهی هنر، باید گفت که هنر معاصر با فتح افقهای جدید چهره و شکل تازهای پیدا کرده است. نمیتوان این انواع تازه را از تعریفهای مدرن هنر مستثنی کرد. هنرهای دیجیتال، طراحی گرافیک و عکاسی به عنوان سه نمونه از گرایشهای اخیر در هنر هستند که با انواع هنرهای مورد بحث در این مقاله مطابقت ندارند اما با این وجود باید مورد توجه قرار گیرند.
هنر از اولین روزهای تمدن بشری وجود داشته و در طول قرنها به طور قابل توجهی تغییر کرده است. رشتهی خلاقیتی که در قالبهای تئاتر، موسیقی، نقاشی، مجسمهسازی، معماری، سینما و ادبیات جریان مییابد، در طول سالها به راه خود در سراسر جهان و در شکاف تخیل ما ادامه داده است. هنر همچنان رنگ و زندگی را به دنیای در حال تغییر میآورد، به گونهای که نه تنها واکنشهای فکری را تحریک میکند، بلکه قلب ما را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
هنر بدون شک یکی از جنبههای اصلی فرهنگ بشری است که راههای متعددی برای کشف و بیان آن وجود دارد. امیدواریم این مقاله منجر به گسترش دانش شما در مورد هفت نوع اصلی هنر که قرنها به شکلگیری جامعهی بشری کمک کردهاند بشود.
در پایان ویدئوی کوتاهی داریم که به شما، چند ترفند ساده و خلاقانه را برای تولید آثار هنری در خانه میآموزد.
مطالب مرتبط
اگر علاقهمند هنر هستید و دوست دارید در این زمینه به صورت حرفهای کار کنید باید یک پرتفولیو هنری داشته باشید. پرتفولیو چیست؟ جواب این سؤال در مطلب زیر:
دنبال ایدههای پولساز هنری میگردید؟ ما برای این دغدغهی شما هم مطلب داریم:
هنرمند هستید؟ محصول هنری تولید میکنید اما نمیتوانید از آن پول دربیاورید. برای شما هم فکری کردهایم:
شما کدام رشتهی هنری را بیشتر دوست دارید؟ آیا هماکنون فعالیت هنری دارید؟ آیا از کارهای هنری خود به درآمد هم رسیدهاید؟
به نظر شما وضعیت هنر و هنرمندان در ایران چگونه است؟ آیا میشود که در زمینههای هنری کار کرد، هم لذت برد و هم درآمدزایی کرد و آیندهی خود را ساخت؟